علی قدرت؛ اکبر یعقوب فر؛ یحیی ابراهیم نژاد؛ حبیب اقدم شهریار؛ ابوالفضل قربانی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 39-49
چکیده
در این آزمایش، توانایی پلیساکاریدهای غیرنشاستهای از دو منبع گندم و جو بهعنوان منابع آلی و پرلیت بهعنوان منبع غیرآلی در باندکردن کاتیونهای منگنز، آهن، روی، و مس در شرایط برونتنی بررسی شد. مقدار رطوبت، پروتئین، خاکستر، عصارۀ اتری، کل کربوهیدرات، NDF، ADF، ADL، فیبر خام، ویسکوزیته، سلولز، همیسلولز، کل فیبر جیرهای گندم، ...
بیشتر
در این آزمایش، توانایی پلیساکاریدهای غیرنشاستهای از دو منبع گندم و جو بهعنوان منابع آلی و پرلیت بهعنوان منبع غیرآلی در باندکردن کاتیونهای منگنز، آهن، روی، و مس در شرایط برونتنی بررسی شد. مقدار رطوبت، پروتئین، خاکستر، عصارۀ اتری، کل کربوهیدرات، NDF، ADF، ADL، فیبر خام، ویسکوزیته، سلولز، همیسلولز، کل فیبر جیرهای گندم، و جو اندازهگیری شد. ظرفیت باندکردن منگنز، روی، آهن، و مس در شرایط فیزیولوژیکی تقلیدشدۀ معده، روده، و کولون در گندم، جو و پرلیت در شرایط آزمایشگاه اندازهگیری و مقایسه شد. تیمار اسیدی موجب حذف بیشتر مواد معدنی اندوژنوس بهجز آهن شد. دانۀ جو بیشترین ظرفیت باندکردن عناصر مس (48/44 درصد)، روی (07/11 درصد)، و منگنز (16/5 درصد) را در شرایط رودۀ کوچک؛ و پرلیت ظرفیت باندکردن کمتر برای عناصر مس (41/1 درصد)، روی (74/1 درصد)، و منگنز (76/0 درصد) را در مقایسه با جو و گندم نشان داد. بیشترین مقدار خروج مواد معدنی در شرایط اسیدی در هر سه مادۀ خوراکی بهترتیب برای عناصر منگنز، روی، مس و آهن بود و بیشترین مقدار باندشدن در منابع آلی در شرایط تقلیدشدۀ رودۀ کوچک بهترتیب به عناصر آهن، مس، روی، و منگنز تعلق داشت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که الیاف جیرهای قابلیت دسترسی مواد معدنی را کاهش میدهند.